Het is allesbehalve veilig voor goudzoekers om hun werk te verrichten in de goudvelden van Suriname. Een 47-jarige Braziliaanse goudzoeker heeft persoonlijk ervaren hoe overvallers plotseling het kamp binnenvielen en ervandoor gingen met al het kostbare goud waar ze zo hard voor hadden gewerkt. Deze berovingen gaan vaak gepaard met ernstige mishandeling, wat resulteert in blijvend letsel. Het is een enorm risico dat goudzoekers bereid zijn te nemen wanneer ze aan het werk gaan in de afgelegen goudmijnen van Suriname.
Bewust werken in de goudmijnen
Hij is momenteel werkzaam in het Afobaka gebied te Grankreek. Dit gebied staat bij de Brazilianen bekenden als “punho do macaco” (de vuis van de aap). Al 40 jaar woont en werkt hij in Suriname en met volle bewustzijn heeft hij gekozen om zijn werk in de goudvelden van dit land te verrichten. In tegenstelling tot Brazilië, waar zulke vrijheid om in de goudvelden te werken niet bestaat, geniet hij hier van de vrijheid om dat te doen. In een gesprek met LPM legt hij uit dat er in Brazilië talloze beperkingen en voorschriften gelden met betrekking tot ontbossing. Goudzoekers worden daar streng aangepakt. Machines en apparatuur die gebruikt worden voor goudwinning worden zonder pardon vernietigd zodra ze worden ontdekt.
Lees ook:
- Frauduleuze vaccinatiekaarten verkocht aan reizigers van Belém naar Suriname
- Professioneel voetbal als baan in Suriname is moeilijk
Vanwege deze redenen kiezen veel Brazilianen ervoor om hun geluk elders te beproeven, binnen dezelfde sector. Ze nemen de richting van Suriname of het Franse Guyana om daar werk te vinden.
Criminaliteit in de goudvelden
Het is een ingrijpende ervaring voor goudzoekers wanneer ze het slachtoffer worden van berovingen, een situatie die helaas maar al te vaak voorkomt. Lino Trustfull, een 40-jarige graafmachine operator, deelt met LPM dat hij persoonlijk gedurende zijn twee decennia in de goudsector nooit het doelwit is geweest van beroving. Echter, hij heeft talloze verhalen gehoord van collega-goudzoekers, met name van de Braziliaanse goudzoekers met wie hij dagelijks samenwerkt. “Het is ronduit ontmoedigend om hard te werken voor je goud, alleen om het dan bruut van je te zien worden afgenomen,” verklaart hij.
Hij benadrukt dat goud van onschatbare waarde is en dat mensen bereid zijn om alles te doen om eraan te komen. De rovers zijn een combinatie zijn van Surinamers en Brazilianen.
Teruggaan is geen optie
Terugkeren naar Brazilië is geen optie voor de Braziliaanse goudzoekers. “Ik blijf liever hier werken,” verklaart de 47-jarige Braziliaanse goudzoeker resoluut. Hijzelf geeft er de voorkeur aan en adviseert tevens dat de overheid stappen onderneemt om tegemoet te komen aan de behoeften van de Braziliaanse goudzoekers. Deze goudzoekers dragen namelijk aanzienlijk bij aan het winnen van goud in het binnenland en daarmee aan de inkomsten van de goudsector van het land.
Echter, zij ervaren aanzienlijke uitdagingen bij de talloze roadblocks en controleposten wanneer hun officiële documentatie niet volledig in orde is. Ze worden geconfronteerd met uiteenlopende boetes die telkens variëren in bedrag. De ene dag kan dit SRD 2000 zijn, terwijl het de volgende dag weer SRD 3000 is. “Het zijn de Brazilianen die de moed hebben om in de goudmijnen te werken,” benadrukt hij.
Er is een dringende behoefte aan verandering in dit opzicht, omdat zij het verlangen koesteren om op dezelfde wijze als andere Surinamers te kunnen wonen en werken, met de juiste en geldige verblijfsdocumenten.
Overheid afwezig
Zowel de Braziliaanse goudzoeker als de graafmachine operator zijn unaniem van mening dat de overheid vrijwel afwezig lijkt te zijn in de goudsector. Er is evenmin sprake van enige vorm van regulering. Er ontbreekt volledig toezicht op de activiteiten die plaatsvinden op de goudconcessies. Beide mannen koesteren de vrijheid die ze genieten bij het uitvoeren van hun werk, omdat ze werken in samenwerking met of onder leiding van een goudconcessiehouder. Desalniettemin worden ze geconfronteerd met situaties waarin bomen zonder enige zorg worden omgekapt, zonder enige regelgeving die bepaalt welke bomen wel of niet mogen worden gekapt.
Ook valt het hen op dat er geen regels lijken te zijn voor mijnbouwlocaties wanneer deze uitgeput zijn. De ontstane gaten blijven achter en de goudzoekers verplaatsen zich simpelweg naar een andere locatie om verder te gaan met goudwinning. Deze ongeordende manier van mijnbouw brengt aanzienlijke schade toe aan het milieu. Hoewel dit precies het terrein is waarop de regering een rol zou moeten spelen, blijven hun inspanningen hieromtrent grotendeels onopgemerkt. Het trieste gevolg hiervan is dat er kale plekken ontstaan waar eens bomen stonden, en zelfs de dieren trekken weg of sterven af.
Ondanks dat beide mannen hun levensonderhoud hebben gevonden in de goudsector, zijn ze het erover eens dat regulering absoluut noodzakelijk is.
