Door de eeuwen heen is het kerstfeest gevierd in het teken van het licht dat doorbreekt in de duisternis van het bestaan. In de schaduw van de tijden schijnt het licht van Kerstmis. Kerst, het feest van licht in duisternis, roept de verwachting op van vrede en welbehagen. Kerst inspireert tot inkeer en roept bij velen de behoefte op stil te staan bij vragen van leven en geloof.
Met de komst van Jezus Christus, straalt in onze wereld het licht van de liefde dat ons verbindt met God en met onze medemensen. Wezenlijk is de aloude opdracht: hebt uw naaste lief als uzelf. Een vastgehouden hand, een stem die moed inspreekt en ogen gericht op contact, kunnen de boodschap van naastenliefde indringend overbrengen.
De dagen van Kerst kunnen ook zwaar zijn, omdat gemis en verdrietige herinneringen zich dan vaak extra laten voelen. Kerst leert ons oog te hebben voor de ander, in liefde naar elkaar om te zien. In de kerstnacht schijnt het licht van de vrede op aarde en de liefde voor de naaste.
Geloof, hoop en liefde zijn het richtsnoer voor vertrouwen. Laat liefde verbinden, hoop leven en geloof kracht geven. Samenleven is: leven met elkaar, leven voor elkaar. Wij zullen daartoe ons onderwijs moeten voeden om ervoor te zorgen dat de jongeren hun kracht leren ontdekken om samen te werken in dit land.
Dat geeft zelferkenning en erkenning van elkaars waarde. Door vanuit beginselen te leren omgaan met goed en kwaad, wordt iemands geweten van jongsaf gevormd. Daarin ligt de basis voor persoonlijke overtuiging en standvastigheid.
Geloof is vertrouwen dat ons leven een zin heeft die uitstijgt boven het alledaagse. Hoop is overtuiging dat de uitkomst goed zal zijn ook al is die niet zichtbaar. Liefde is kracht die ons verbindt met elkaar, die geeft en vergeeft en die haat kan overwinnen.
